| رابطه بین سطح فعالیت بدنی، تصویر بدن و خودکارآمدی تحصیلی در دختران دانشآموز |
| کد مقاله : 1103-4THPECONF (R1) |
| نویسندگان |
|
لیلا احدی *، سمیه السادات حسینی دبیر آموزش و پرورش شهرستان ابهر |
| چکیده مقاله |
| نوجوانی بهویژه در دختران، با تغییرات قابل توجه در ابعاد جسمانی، روانی و اجتماعی همراه است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین سطح فعالیت بدنی، تصویر بدن و خودکارآمدی تحصیلی در دختران دانشآموز مقطع متوسطه اول شهر ابهر انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دختران دانشآموز مقطع متوسطه اول شهر ابهر بود. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، ۲۹۱ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از سه پرسشنامه استاندارد استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲۶ و از طریق آمارههای توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که بین سطح فعالیت بدنی با تصویر بدن (r=0.42, p<0.01) و خودکارآمدی تحصیلی (r=0.51, p<0.01) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین تصویر بدن و خودکارآمدی تحصیلی نیز رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد (r=0.47, p<0.01). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که فعالیت بدنی و تصویر بدن در مجموع ۳۸٪ از واریانس خودکارآمدی تحصیلی را پیشبینی میکنند که سهم فعالیت بدنی (β=0.35) بیشتر از تصویر بدن (β=0.28) بود. با استناد به یافتهها میتوان نتیجه گرفت که ارتقای سطح فعالیت بدنی میتواند نه تنها تصویر بدنی مثبتتری را در دختران نوجوان ایجاد کند، بلکه بهعنوان یک عامل تقویتکننده، خودکارآمدی تحصیلی آنان را نیز افزایش دهد. طراحی و اجرای برنامههای مداخلهای مبتنی بر فعالیت بدنی در مدارس، بهویژه برای دختران نوجوان، میتواند یک راهبرد مؤثر در جهت بهبود سلامت عمومی و موفقیت تحصیلی باشد. |
| کلیدواژه ها |
| فعالیت بدنی، تصویر بدن، خودکارآمدی تحصیلی، دختران نوجوان، متوسطه اول، ابهر. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
