از گفتار تا هویت: تحلیلی انتقادی بر استفاده مربیان ورزشی از زبان انگلیسی
کد مقاله : 1107-4THPECONF
نویسندگان
ریحانه زرباف *، ارزو قبادی
گروه آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 14665-889، تهران، ایران
چکیده مقاله
در دهه‌‌ی اخیر، گسترش استفاده از زبان انگلیسی در گفتار مربیان و معلمان تربیت‌بدنی فارسی‌زبان به پدیده‌ای قابل‌تأمل در میادین ورزشی ایران تبدیل شده است. هرچند انگلیسی زبانی میان‌فرهنگی و ارتباطی در عرصه جهانی است، سلطه آن در بافت‌های آموزشی و ورزشی می‌تواند پیامدهایی فراتر از نقش ارتباطی داشته باشد و روابط زبانی و فرهنگی نابرابری را تولید مجدد نماید. هدف این مقاله مروری، بررسی تحلیلی تأثیر استفاده از زبان انگلیسی توسط مربیان فارسی‌زبان بر انگیزش، مشارکت و درک ورزشکاران از اعتبار و تخصص مربی در بستر فرهنگی ایران است. این پژوهش با مرور و تحلیل انتقادی مطالعات میان‌رشته‌ای در حوزه‌های زبان‌شناسی اجتماعی، جامعه‌شناسی، روانشناسی ورزش و آموزش تربیت‌بدنی انجام شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که هرچند به‌کارگیری واژگان انگلیسی در کوتاه‌مدت می‌تواند موجب افزایش هیجان و جذابیت محیط تمرین شود، اما در بلندمدت به تضعیف زبان فارسی، کاهش احساس تعلق فرهنگی و شکل‌گیری برداشت نادرست از اعتبار علمی مربی منجر می‌گردد. همچنین، رویکردهای تک‌زبانه یا دوزبانه‌ی ناهماهنگ در استفاده از انگلیسی، درک مفهومی و اعتمادبه‌نفس ورزشکاران فارسی‌زبان را کاهش می‌دهد. در نتیجه، آموزش مهارت‌های ارتباط میان‌فرهنگی به مربیان و توسعه راهبردهای چندزبانه می‌تواند به ایجاد محیطی عادلانه‌تر و فرهنگ‌پذیرتر در آموزش‌های ورزشی کمک نماید. این مطالعه بر ضرورت پژوهش‌های آینده درباره سیاست‌گذاری و عدالت زبانی در نظام تربیت‌بدنی ایران تأکید دارد.
کلیدواژه ها
ادراک اعتبار، انگیزشِ مشارکت، زبان انگلیسی و فارسی، مربی ورزش، هویت فرهنگی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر