نقش تربیت بدنی در ارتقای تاب آوری روانی و بهبود تنظیم هیجان و پیشگیری از آسیب های روانی ناشی از طلاق در دانش آموزان ابتدایی
کد مقاله : 1112-4THPECONF (R1)
نویسندگان
عارفه زاهدی صفا *، رضوانه گلدوی، سیده مریم طباطبایی
دانشگاه فرهنگیان
چکیده مقاله
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر یک برنامه تربیت بدنی ساختاریافته بر تاب‌آوری روانی دانش‌آموزان ابتدایی تجربه‌کننده طلاق والدین انجام شد. مطالعه به روش نیمه‌تجربی و با طرح پیش‌آزمون–پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد. ۳۰ دانش‌آموز دختر پایه چهارم تا ششم یک مدرسه دولتی در زاهدان که والدین آنان از یکدیگر جدا شده بودند، به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی هشت هفته، دو جلسه ۴۵ دقیقه‌ای تربیت بدنی هدفمند را اجرا کرد و گروه کنترل در این مدت برنامه عادی مدرسه را دنبال نمود. برای سنجش تاب‌آوری روانی از پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون استفاده شد و تحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس انجام گرفت. نتایج نشان داد که نمرات تاب‌آوری در گروه آزمایش پس از مداخله افزایش قابل‌توجهی داشت، در حالی که تغییرات گروه کنترل ناچیز بود. تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنادار بود و اندازه اثر به‌دست‌آمده تأثیر متوسط تا بالای مداخله را نشان داد. بر اساس یافته‌ها، برنامه تربیت بدنی ساختاریافته می‌تواند به‌ عنوان یک مداخله کارآمد برای ارتقای تاب‌آوری روانی دانش‌آموزان درگیر طلاق والدین به‌کار گرفته شود.
کلیدواژه ها
تربیت بدنی، تاب‌آوری روانی، طلاق والدین، دانش‌آموزان ابتدایی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی