| آموزش مبتنی بر فناوری در تربیت بدنی: پل ارتباطی بین تعامل، یادگیری و فعالیت مادام-العمر |
| کد مقاله : 1122-4THPECONF (R2) |
| نویسندگان |
|
مهشید قلی پور *1، فرشته معتمدی2 1هنرآموز تربیت بدنی هنرستان ایراندخت اندیمشک_ دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه علامه طباطبایی تهران 2دبیر تربیت بدنی آموزش و پرورش، اندیمشک_ کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد |
| چکیده مقاله |
| این مقاله به بررسی نقش فناوری در آموزش تربیت بدنی و تأثیر آن بر تعامل، یادگیری و ترویج فعالیت بدنی مادامالعمر میپردازد. با توجه به افزایش نگرانکننده چاقی و کمتحرکی در بین کودکان و نوجوانان در سراسر جهان، علیرغم گنجاندن درس تربیت بدنی در برنامههای درسی، لزوم بهکارگیری راهکارهای نوین احساس میشود. مطالعه حاضر با مرور نظاممند پژوهشهای بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۵ نشان میدهد که ادغام ابزارهای فناورانه از قبیل دستگاههای پوشیدنی، برنامههای کاربردی تناسب اندام، واقعیت افزوده و مجازی، پلتفرمهای بازیوارشده و هوش مصنوعی میتواند به طور قابل توجهی موجب افزایش انگیزه دانشآموزان، مشارکت فعال، ارائه بازخورد بلادرنگ و شخصیسازی تجربیات یادگیری شود. این فناوریها با ایجاد محیطهای یادگیری تعاملی و دادهمحور، نه تنها کسب مهارتهای حرکتی را بهبود میبخشند، بلکه خودپایشی و استقلال دانشآموزان را در مدیریت فعالیت بدنی تقویت میکنند. با این حال، اجرای موفق این ابزارها مستلزم توجه به چالشهایی همچون شکاف دیجیتال، نیاز به آموزش تخصصی معلمان، ملاحظات اخلاقی و حریم خصوصی دادهها و لزوم پشتیبانی نهادی و زیرساختی است. نتیجهگیری کلی مقاله بر این امر تأکید دارد که فناوری زمانی به طور مؤثر عمل میکند که به عنوان مکملی برای تربیت سنتی، و نه جایگزین آن، بهکار گرفته شود و با برنامهریزی راهبردی، آموزش مربیان و تضمین دسترسی عادلانه، پتانسیل کامل خود را در تربیت بدنی آشکار سازد. |
| کلیدواژه ها |
| تربیت بدنی، فناوری، هوش مصنوعی، یادگیری دیجیتال |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
