توسعه ورزش همگانی فراگیر برای دانش‌آموزان با نیازهای ویژه: مدل مفهومی با رویکردی تلفیقی و سازگارانه
کد مقاله : 1128-4THPECONF
نویسندگان
عباس اردستانی *1، امید جهانسوز2
1عضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی پردیس شهید چمران دانشگاه فرهنگیان
2عضو هیئت علمی گروه تربیت بدنی پردیس شهیدچمران دانشگاه فرهنگیان
چکیده مقاله
هدف پژوهش حاضر ارائه‌ مدلی مفهومی برای توسعه‌ ورزش همگانی فراگیر در میان دانش‌آموزان با نیازهای ویژه است. این مطالعه با رویکردی تلفیقی و سازگارانه انجام گرفته است؛ بدین معنا که داده‌های حاصل از پژوهش‌های تطبیقی بین‌المللی و مطالعات روایی داخلی با یکدیگر ترکیب و تحلیل شده‌اند. در گام نخست، یافته‌های پژوهش‌های صورت‌گرفته در اروپا، آسیا و ایران درباره‌ موانع و راهکارهای حضور افراد با نیازهای ویژه در فعالیت‌های ورزشی بررسی گردید. در گام دوم، مضامین کلیدی حاصل از تحلیل روایی متخصصان و مربیان حوزه‌ تربیت‌بدنی استخراج و در قالب مقوله‌های اصلی دسته‌بندی شد. نتایج نشان داد توسعه‌ ورزش همگانی فراگیر نیازمند تعامل هم‌زمان میان چهار مؤلفه‌ اساسی است: سیاست‌گذاری و حمایت نهادی، آموزش و توانمندسازی مربیان، فرهنگ‌سازی و نگرش اجتماعی مثبت و ایجاد زیرساخت‌های محیطی و اقتصادی مناسب. تحلیل یافته‌ها نشان داد که نبود هماهنگی میان این مؤلفه‌ها مهم‌ترین مانع در مسیر گسترش ورزش فراگیر در مدارس است. بر این اساس، مدل مفهومی پیشنهادی پژوهش، توسعه‌ ورزش همگانی برای دانش‌آموزان با نیازهای ویژه را فرایندی نظام‌مند و چندبعدی می‌داند که در آن، عوامل ساختاری، فرهنگی و آموزشی در ارتباطی پویا و متقابل با یکدیگر قرار دارند. این مدل می‌تواند به‌عنوان چارچوبی راهبردی برای برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری ورزش آموزشی در نظام تعلیم‌وتربیت ایران مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها
ورزش همگانی فراگیر، دانش‌آموزان با نیازهای ویژه، آموزش و توانمندسازی، فرهنگ‌سازی، مشارکت ورزشی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی