بررسی نقش گرم کردن و سرد کردن در پیشگیری از آسیب های ورزشی: مقاله مروری
کد مقاله : 1167-4THPECONF (R2)
نویسندگان
مریم آقازاده *1، مهدیه آیرم2، زهرا باخدا1، اسماء محمودی1
1دبیر تربیت بدنی آموزش و پرورش
2عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان
چکیده مقاله
هدف این مطالعه، بررسی تأثیر تمرینات گرم‌کردن و سردکردن در پیشگیری از آسیب‌های ورزشی در میان ورزشکاران حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای بود. این پژوهش به روش مرور نظام‌مند انجام شد. به طور کلی 1200 مقاله انگلیسی و 1300 مقاله فارسی به دست آمد که از بین آنها 57 مقاله (34 فارسی و 23 انگلیسی) مرتبط با موضوع استخراج و تحلیل شد. نتایج نشان داد که اجرای گرم‌کردن با افزایش تدریجی دمای بدن، بهبود انعطاف‌پذیری عضلات و ارتقای هماهنگی عصبی–عضلانی، نقش مهمی در کاهش آسیب‌های عضلانی دارد. همچنین سردکردن با کاهش تدریجی ضربان قلب، کمک به دفع مواد اضافی متابولیک و کاهش درد عضلانی تأخیری، در بهبود روند ریکاوری مؤثر است. تحلیل مطالعات بیانگر آن بود که برنامه‌های گرم‌کردن ساختاریافته، مانند برنامه‌های پیشگیری از آسیب مورد استفاده در فوتبال نوجوانان و بزرگسالان و همچنین برنامه‌های تقویت کنترل زانو و تمرینات ویژه والیبال، می‌توانند خطر آسیب اندام‌های تحتانی و فوقانی را به‌طور قابل توجهی کاهش دهند. این برنامه‌ها علاوه بر کاهش آسیب، موجب بهبود تعادل پویا، قدرت عضلات، کنترل الگوی فرود و افزایش حس عمقی می‌شوند. در مقابل، شواهد موجود نشان می‌دهد که سردکردن نقش مستقیمی در پیشگیری از آسیب ندارد و بیشتر در بهبود کوتاه‌مدت پس از تمرین مؤثر است. در مجموع، یافته‌ها تأکید می‌کنند که گرم‌کردن علمی و ساختاریافته مؤثرترین راهکار برای کاهش آسیب‌های ورزشی است، درحالی‌که سردکردن عمدتاً نقش ریکاوری دارد. نتایج پژوهش‌های داخلی نیز این الگو را تأیید کرده‌اند و نشان داده‌اند که استفاده از برنامه‌های گرم‌کردن استاندارد می‌تواند به کاهش آسیب‌ها و بهبود عملکرد ورزشکاران کمک کند.
کلیدواژه ها
گرم‌کردن، سردکردن، آسیب ورزشی، پیشگیری، مرور نظام‌مند.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر