احیای بازی‌های بومی و محلی در مدارس: روایت‌پژوهی چالش‌ها، راهکارها و تجارب عملی دبیران آینده تربیت بدنی
کد مقاله : 1200-4THPECONF
نویسندگان
مریم آموئی *1، سارا عطانژاد2، مهوش طاهری میرقائد2
1گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی ۸۸۹_۱۴۶۶۵، تهران، ایران.
2دانشجو کارشناسی آموزش تربیت بدنی، گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889- 14665 تهران، ایران.
چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف بررسی چالش‌ها و راهکارهای احیای بازی‌های بومی و محلی در مدارس ایران از نگاه دبیران آینده تربیت بدنی انجام شد. روش پژوهش کیفی با رویکرد روایت‌پژوهی (کلاندینین و کانلی، 2000) و ابزار مصاحبه نیمه‌ساختاریافته فردی و گروهی بود. مشارکت‌کنندگان هشت دبیر آینده تربیت بدنی دانشگاه فرهنگیان پردیس فاطمه‌الزهرا (س) اصفهان با تجربه عملی تدریس بودند. تحلیل داده‌ها با روش مضمونی براون و کلارک (2006) صورت گرفت. یافته‌ها در چهار مضمون اصلی سازماندهی شد: (1) فواید چندبعدی بازی‌های بومی-محلی (تقویت هویت فرهنگی، مهارت‌های اجتماعی، نشاط و سلامتی)، (2) موانع اصلی (یکسان‌سازی برنامه درسی کشوری، کمبود امکانات و حمایت مالی، ناکافی بودن آموزش دانشگاهی)، (3) راهکارهای عملی (برگزاری جشنواره استانی، بومی‌سازی برنامه درسی، استفاده از وسایل ساده، دوره‌های ضمن خدمت)، (4) نقش والدین و نهادها در انتقال و حمایت. نتایج نشان داد با اصلاح برنامه درسی در سطح استان و بهره‌گیری از منابع موجود مدارس، احیای این بازی‌ها از نظر اجرایی امکان‌پذیر و مقرون‌به‌صرفه است. پیشنهاد می‌شود در دانشگاه فرهنگیان واحد درسی اجباری بازی‌های بومی و محلی ایران و در هر استان جشنواره سالانه بازی‌های بومی-محلی مدارس برگزار شود.
کلیدواژه ها
بازی‌های بومی و محلی، احیای میراث فرهنگی، برنامه درسی تربیت بدنی، روایت‌پژوهی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر