| مقایسه تاثیر انواع برنامه حرکتی بر نشانگان نارسانویسی کودکان ADHD |
| کد مقاله : 1217-4THPECONF |
| نویسندگان |
|
زهرا خسروی1، مهرزاد خارستانی *2، عبدالرضا خسروی3 1دبیر اموزش و پرورش 2دبیر آموزش و پرورش 3عضو هیات علمی دانشگاه آزاد دورود |
| چکیده مقاله |
| مشکلات دستخط در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی-کمبود توجه رایج است و با پیشرفت تحصیلی و عزت نفس پایینتر همراه است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر انواع برنامه تمرینی بر نشانگان نارسانویسی در بین کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی با کمبود توجه بود. تعداد 45 کودک مبتلا به اختلال بیشفعالی با کمبود توجه بصورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند: 15 نفر برنامه تمرینی کل بدن، 15 نفر برنامه تمرین جزئی (دستورزی) و 15 نفر به عنوان گروه کنترل. برنامه تمرینی به مدت 12 جلسه(هر هفته سه جلسه) انجام شد. امتیاز کسب شدهی آزمودنیها در آزمون دستخط (روش تحلیل تکلیف املا) در پیشآزمون و پسآزمون به عنوان عملکرد آنها ثبت گردید. نتایج تحلیل آماری کوواریانس مشخص کرد که بین سه گروه پژوهشی بعد از 12 جلسه تمرینی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0P=). لذا به منظور مشخص شدن جایگاه تفاوتها از آزمون بونفرونی استفاده شد. نتایج آزمون بونفرونی مشخص کرد که گروه برنامه تمرین دستورزی عملکرد بهتر و معناداری نسبت به سایر گروهها داشت (001/0P=). همچنین گروه تمرین کل بدن نیز عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت (002/0P=). مشکلات دست خط در کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی با کمبود توجه کمتر به خود نوشتار مربوط می شود و بیشتر به عوامل مربوط به کنترل حرکتی مربوط می شود. مطالعه ما نشان می دهد که برنامه تمرین حرکتی دستورزی یک ابزار کمکی بالقوه و امیدوارکننده برای استفاده توسط افرادی است که با کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی با کمبود توجه سروکار دارند. |
| کلیدواژه ها |
| برنامه تمرینی، دستورزی، یکپارچگی حسی، کودکان بیشفعال، نارسانویسی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
