| تأثیر بازخورد شخصیسازیشده از طریق تعامل با مربی در یادگیری مهارتهای حرکتی |
| کد مقاله : 1246-4THPECONF (R1) |
| نویسندگان |
|
ملیکا معدنی1، علی محمدی *2، مرتضی همایون نیا3 1وزارت آموزش و پرورش 2گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 309123963668 |
| چکیده مقاله |
| هدف از این مقاله، مرور و تبیین شواهد موجود درباره نقش بازخورد شخصیسازیشده که از طریق تعامل مستقیم مربی با یادگیرنده ارائه میشود، در یادگیری مهارتهای حرکتی در محیطهای تربیتبدنی، ورزش و توانبخشی است. برای این منظور، پژوهشهای منتشرشده در فاصله سالهای 2010 تا 2025 در پایگاههای بینالمللی (وب ساینس،پابمید،گوگل،ایمبیس،اسکوپاس،گوگل اسکالر ) و پایگاههای فارسی (مگیران،اس آی دی( با واژههای کلیدی متناظر با «بازخورد»، «شخصیسازی»، «تعامل مربی–شاگرد» و «مهارتهای حرکتی» جستوجو و بر اساس معیارهای ازپیشتعیینشده غربال شدند. نتایج متاآنالیزها و مرورهای نظاممند منتخب نشان میدهد که اصلِ بهکارگیری بازخورد بیرونی، بهطور کلی اثر مثبتی بر یادگیری و یادداری مهارتهای حرکتی در کلاسهای تربیتبدنی دارد و زیرگونههایی مانند بازخورد دیداری، ترکیب بازخورد دیداری–کلامی، الگوی خود و الگوی خبره، و بازخورد تصحیحی اغلب اثربخشتر از بازخورد صرفاً کلامی گزارش شدهاند. در عین حال، شواهد حاکی از آن است که وقتی فراوانی، زمانبندی، شکل و محتوای بازخورد بر اساس ویژگیهای فردی یادگیرنده (سن، سطح مهارت، نوع تکلیف، انگیزش و سواد بازخوردی) تنظیم و توسط مربی هدایت میشود، احتمال بهبود عملکرد، یادداری و انتقال مهارت افزایش مییابد. تعامل فعال مربی با فراگیر، چه در قالب تدریس سنتی و چه با استفاده از فناوریهایی مانند بازخورد مبتنی بر ویدئو و سامانههای تطبیقی، نقشی کلیدی در شخصیسازی مؤثر بازخورد و جلوگیری از وابستگی یا سردرگمی یادگیرنده دارد. بر اساس جمعبندی شواهد، مقاله حاضر چارچوبی کاربردی برای طراحی بازخورد شخصیسازیشده در آموزش مهارتهای حرکتی و نیز جهتهای پژوهشی آینده پیشنهاد میکند. |
| کلیدواژه ها |
| بازخورد شخصیسازیشده، تعامل مربی–شاگرد، یادگیری مهارتهای حرکتی، تربیتبدنی، بازخورد دیداری، فناوری آموزشی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |