چگونه توانستم با به‌کارگیری مدل TPSR، مسئولیت‌پذیری فردی و اجتماعی مثبت را در کلاس تربیت‌بدنی دانش‌آموزان متوسطه دختر تقویت کنم؟
کد مقاله : 1264-4THPECONF (R2)
نویسندگان
نرگس محمدی پایین دزایی *
وزارت آموزش و پرورش
چکیده مقاله
آموزش مسئولیت شخصی و اجتماعی (TPSR) یکی از رویکردهای نوین در تربیت‌بدنی و آموزش اجتماعی–هیجانی است. هدف این رویکرد ارتقای مسئولیت‌پذیری فردی، همکاری گروهی و تقویت رفتارهای اجتماعی مثبت در محیط‌های آموزشی است.
این مقاله مروری نظام‌مند با هدف بررسی مطالعات انجام‌شده در بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ در پایگاه‌های بین‌المللی )پابمد، اسکوپوس، وب آو ساینس و گوگل اسکالر( و منابع داخلی معتبر تدوین شد.
مطالعاتی وارد مرور شدند که در مجلات علمی معتبر منتشر شده بودند، بر اجرای مدل مسئولیت شخصی و اجتماعی (TPSR) در محیط‌های تربیت‌بدنی یا برنامه‌های ورزشی نوجوانان تمرکز داشتند، و نتایج کمی یا کیفی مرتبط با مسئولیت‌پذیری فردی، همکاری گروهی و مهارت‌های اجتماعی–هیجانی را گزارش کرده بودند.
نتایج مرور نشان داد که اجرای TPSR موجب افزایش مسئولیت‌پذیری فردی و اجتماعی، بهبود تعامل و همکاری گروهی، کاهش رفتارهای منفی مانند پرخاشگری و نافرمانی، و تقویت مهارت‌های تنظیم هیجان و احساس تعلق می‌شود. شواهد داخلی نیز نشان داد که این مدل قابلیت انطباق با شرایط آموزشی ایران را دارد و می‌تواند به‌عنوان رویکردی بومی‌پذیر در مدارس دخترانه مورد استفاده قرار گیرد.
نتیجه‌گیری: در مجموع، TPSR به‌عنوان چارچوبی مؤثر برای توسعه مهارت‌های اجتماعی–هیجانی در تربیت‌بدنی توصیه می‌شود و حمایت سیاست‌گذاران آموزشی برای گسترش آن ضروری است.
کلیدواژه ها
TPSR؛ مسئولیت‌پذیری؛ تربیت‌بدنی ؛،همکاری گروهی؛ مدارس دخترانه. .
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر