رابطه بین سبک آموزش مربی (رهبری مستقیم در مقابل غیرمستقیم) و الگوهای یادگیری (خطی در مقابل غیرخطی) در کودکان ورزشکار

کد مقاله : 1285-4THPECONF (R2)

نویسندگان

مهدیه اسلامی نصرت آبادی * دانشگاه فرهنگیان یزد

چکیده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک آموزش مربی (رهبری مستقیم در مقابل غیرمستقیم) و الگوهای یادگیری (خطی در مقابل غیرخطی) در کودکان ورزشکار انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعۀ آماری شامل کودکان ورزشکار ۱۰ تا ۱۲ سالۀ شهر یزد در رشتۀ فوتبال و فوتسال بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای خوشه‌ای، ۱۵۰ نفر (۷۵ پسر و ۷۵ دختر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک رهبری مربیان و مقیاس محقق‌ساختۀ الگوهای یادگیری حرکتی بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین سبک رهبری مستقیم مربی و الگوی یادگیری خطی کودک رابطه‌ای مثبت و قوی (r=0.65, p<0.01) و بین سبک رهبری غیرمستقیم مربی و الگوی یادگیری غیرخطی کودک نیز رابطه‌ای مثبت و نسبتاً قوی وجود دارد (r=0.58, p<0.01). همچنین، سبک رهبری مستقیم به تنهایی ۴۲٪ از واریانس یادگیری خطی را پیش‌بینی کرد و سبک رهبری غیرمستقیم نیز ۳۴٪ از واریانس یادگیری غیرخطی را پیش‌بینی نمود. نقش تعدیل‌گری جنسیت در این روابط معنادار نبود. یافته‌ها حاکی از آن است که سبک مربیگری به عنوان یک عامل محیطی کلیدی، جهت‌دهندۀ ترجیحات یادگیری کودکان است. این نتایج بر ضرورت آگاهی مربیان از تأثیر سبک رهبری خود و به‌کارگیری رویکردی ترکیبی و انعطاف‌پذیر برای پرورش یادگیرندگانی خلاق و سازگار تأکید می‌کند.

کلیدواژه ها

سبک رهبری مربی، رهبری مستقیم، رهبری غیرمستقیم، یادگیری خطی، یادگیری غیرخطی، کودکان ورزشکار.

وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر