اثر تمرینات ثبات‌دهنده با استفاده از بندهای تعلیق بر اجرای عملکرد دانش‌آموزان شناگر دختر
کد مقاله : 1302-4THPECONF (R1)
نویسندگان
مهدیه محمدزاده1، توحید مبهوت مقدم2، صادق عباسیان سقی *3
1کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران
2، گروه علوم ورزشی، موسسه آموزش عالی وحدت، تربت جام، ایران
3گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، کد پستی 889-14665، تهران، ایران
چکیده مقاله
هدف از این پژوهش، مقایسه تأثیر تمرینات ثبات‌دهنده با استفاده از بندهای تعلیق به تنهایی با تمرین ترکیبی (معلق و پلایومتریک) بر رکورد مدت زمان شنای ۵۰ متر قورباغه در شناگران دختر نوجوان (۱۳ تا ۱۷ سال) شهر تربت حیدریه بود. این تحقیق با طرح نیمه آزمایشی پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شد. ۴۵ شناگر آماتور به صورت در دسترس انتخاب و به تصادف در سه گروه ۱۵ نفره جایگزین شدند: گروه تمرین معلق، گروه تمرین پلایومتریک و گروه تمرین ترکیبی. رکورد زمانی شنای ۵۰ متر قورباغه در مرحله پیش‌آزمون ثبت شد. گروه‌ها به مدت ۸ هفته (۲۴ جلسه) تحت برنامه‌های تمرینی ۴۵ دقیقه‌ای قرار گرفتند. پروتکل گروه تمرین معلق بر تقویت ثبات تنه و قدرت اندام فوقانی متمرکز بود. پس از اتمام دوره، آزمون‌ها مجدداً انجام شد. داده‌ها با آزمون تی زوجی برای مقایسه درون‌گروهی و تحلیل واریانس برای مقایسه بین‌گروهی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین معلق به تنهایی، بهبود معنی‌داری بر رکورد مدت زمان ۵۰ متر شنای قورباغه دختران نوجوان ایجاد نکرد (p > 0.05). در مقابل، گروه تمرین ترکیبی (معلق و پلایومتریک) بهبود معنی‌داری در رکورد زمانی نشان داد (p < 0.05). پیشنهاد می‌شود که تمرین معلق برای تأثیر بهینه بر عملکرد سرعتی شناگران نوجوان، باید در کنار تمرینات توان انفجاری (مانند پلایومتریک) استفاده شود.
کلیدواژه ها
تمرینات معلق، دانش آموز، شنا
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر