ارتباط بین نسبت طول انگشت دوم به چهارم و شایستگی حرکتی در دانش‌آموزان پسر 18-14 سال متوسطه دوم
کد مقاله : 1341-4THPECONF
نویسندگان
محمد صحبتی ها *1، مرتضی پورآذر2، عباس زنگنه3، سمیرا محمدنیا4
1گروه آموزش تربیت‌بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
2گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
3دبیر تربیت بدنی آموزش‌و‌پرورش، اقبالیه
4دبیر تربیت بدنی آموزش‌و‌پرورش، دماوند، ایران
چکیده مقاله
این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین نسبت طول انگشت دوم به چهارم و شایستگی حرکتی در دانش‌آموزان پسر 18-14 سال متوسطه دوم انجام شد. مطالعه حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود که 152 دانش‌آموز پسر 14 تا 18 سال متوسطه دوم با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شایستگی حرکتی با پرسشنامه شایستگی حرکتی 26 سؤالی و طول انگشتان دوم و چهارم دست راست با کولیس اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‎های آماری کلموگروف-اسمیرنوف و همبستگی پیرسون در SPSS نسخه 26 مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که ضریب همبستگی پیرسون بین نسبت طول انگشتان دوم و چهارم دست راست با شایستگی حرکتی (r=0.056) است که از نظر آماری معنادار نبود (p=0.4). بنابراین این یافته‌ها نشان داد که نسبت طول انگشت دوم به چهارم به‌تنهایی نمی‌تواند شایستگی حرکتی ادراک‌شده دانش آموزان متوسطه دوم را پیش‌بینی کند. این نتیجه ممکن است ناشی از محدودیت‌های روش‌شناختی، متغیرهای مداخله‌گر یا خصوصیات جمعیت آماری باشد. پیشنهاد می‌شود مطالعات آینده با نمونه‌های بزرگ‌تر و اندازه‌گیری‌های مستقیم شایستگی حرکتی انجام شود.
کلیدواژه ها
نسبت طول انگشت دوم به چهارم، شایستگی حرکتی، استعدادیابی ورزشی، دانش‌آموزان پسر
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی