| تأثیر هوش مصنوعی بر یادگیری مهارتهای حرکتی نوجوانان؛ نقش میانجی عوامل روانشناختی |
| کد مقاله : 1375-4THPECONF |
| نویسندگان |
|
زهرا دشتی ساریدرق *1، سارا باقری2، مرتضی طاهری2 1وزارت آموزش و پرورش 2وزارت علوم و اموزش عالی |
| چکیده مقاله |
| با گسترش فناوریهای نوین و نفوذ روزافزون سامانههای هوشمند، فرصتهای تازهای برای ارتقای آموزش مهارتهای حرکتی فراهم آمده است؛ بهویژه در نوجوانان که در مرحله حساس رشد حرکتی و شناختی قرار دارند. این پژوهش با هدف تحلیل شواهد نظری و تجربی، تأثیر هوش مصنوعی را با نقش میانجی عوامل روانشناختی همچون اضطراب، انگیزش و خودکارآمدی بر یادگیری مهارتهای حرکتی نوجوانان بررسی کرد. این مطالعه مروری شامل ۸۲ مقاله منتشرشده در ده سال اخیر است که با جستوجو در پایگاههای علمی Google Scholar،Scopus و PubMed و براساس کلیدواژههایی نظیر «هوش مصنوعی»، «فناوریهای نوین»، «یادگیری شخصیسازیشده» و «بازخورد» گردآوری شدهاند. از میان مطالعات شناساییشده، ۲۰ منبع واجد شرایط انتخاب، کدگذاری و تحلیل مضمون شدند. یافتهها نشان دادند که سامانههای هوشمند از طریق تحلیل دادههای عملکردی، ارائه بازخورد همزمان و شخصیسازی برنامههای تمرینی، موجب افزایش انگیزش، کاهش اضطراب و ارتقای کیفیت یادگیری مهارتهای حرکتی میشوند و امکان پیشبینی روند پیشرفت فراگیران را فراهم میکنند. به بیان دیگر، بهکارگیری فناوری در کنار آموزش سنتی باعث میشود فراگیران با تمرین، مشاهده و دریافت بازنماییهای دقیق از حرکت، الگوهای حرکتی بهینهای را در حافظه شکل دهند. افزون بر این، سامانههای هوشمند قادرند عملکرد حرکتی را در زمان واقعی تحلیل، الگوهای خطا را شناسایی و بازخوردهای شخصیسازیشده ارائه کنند. بر اساس یافتههای موجود، استفاده از ابزارهای هوشمند میتواند رویکردهای آموزشی به ویژه در تربیتبدنی مدارس را کارآمدتر و یادگیری مهارتهای حرکتی را هدفمندتر سازد. |
| کلیدواژه ها |
| هوش مصنوعی، فناوریهای نوین، یادگیری شخصیسازیشده، عوامل روانشناختی. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
